Senin adini
Kol saatimin kayisina tirnagimla kazidim
Malum ya,bulundugum yerde
Ne sapi sedefli bir çaki var
Bizlere âlâti-katia verilmez
Ne de basi bulutlarda bir çinar
Belki avluda bir agaç bulunur ama
Gökyüzünü basimin üstünde görmek
Bana yasak
Burasi benden baska kaç insanin evidir
Bilmiyorum
Ben bir basima onlardan uzagim
Hep birlikte onlar benden uzak
Bana kendimden baskasiyla konusmak
Yasak
Ben de kendi kendimle konusuyorum
Fakat çok can sikici buldugumdan sohbetimi
Sarki söylüyorum karicigim
Hem, ne dersin
O berbat,ayarsiz sesim
Öyle bir dokunuyor ki içime
Yüregim parçalaniyor
Ve tipki o eski
Acikli hikâyelerdeki
Yalnayak,karli yollara düsmüs
Yetim bir çocuk gibi bu yürek
Mavi gözleri islak
Kirmizi,küçücük burnunu çekerek
Senin bagrina sokulmak istiyor
Yüzümü kizartmiyor benim
Onun bu an böyle zayif
Böyle hodbin böyle sadece insan olusu
Belki bu hâlin
Fizyolojik,psikolojik filân izahi vardir
Belki de sebep buna bana aylardir
Kendi sesimden baska insan sesi duyurmayan
Bu demirli pencere
Bu toprak testi
Bu dört duvardir
Saat bes,karicigim
Disarda susuzlugu acayip fisiltisi toprak dami
Ve sonsuzlugun ortasinda kimildanmadan duran
Bir sakat ve siska atiyla
Yani,kederden çildirtmak için içerdeki adami
Disarda bütün ustaligi,bütün takim taklavatiyla
Agaçsiz bosluga kipkizil inmekte bir bozkir aksami
Bugün de apansiz gece olacaktir
Bir isik dolasacak yaninda sakat,siska atin
Ve simdi karsimda hasin bir erkek olusu gibi yatan
Bu ümitsiz tabiatin
Agaçsiz bosluguna bir anda yildizlar dolacaktir.
Yine o malum sonuna erdik demektir isin
Yani bugün de mükellef bir daussila için
Yine her sey yerli yerinde iste,her sey tamam
Ben ben içerdeki adam
Yine mutad hünerimi gösterecegim
Ve çocukluk günlerimin ince saziyla
Suzinâk makamindan bir sarki agziyla
Yine billâhi kahredecek dili nâsâdimi
Seni böyle uzak
Seni dumanli,egri bir aynadan seyreder gibi
Kafamin içinde duymak.
|
Favorilere Ekle
